donderdag 6 september 2018

Minister Stef Blok buigt diep voor multiculturele ideologie en islam



‘Ik had het niet moeten zeggen, ik heb er spijt van, ik bied mijn excuses aan en verklaar dat ik er niets van meende’. Dat was kort samengevat de diepe buiging van Stef Blok voor de kamerbrede verontwaardiging over zijn uitspraken over ‘failed states’ en de tot mislukken gedoemde multiculturele samenleving.

In het debat was Buma (CDA) van mening dat we ons moeten blijven inzetten voor het slagen van de multiculturele samenleving. Pechtold was tevreden dat Blok voldeed aan de voorwaarden die D’66 had gesteld. Klaas Dijkhoff kwam met een larmoyant verhaal waarin enerzijds en anderzijds de kool en de geit werden gespaard.

Natuurlijk had Stef Blok af moeten treden om de eer aan zichzelf te houden. Dat had hij misschien ook wel gewild. Gedwongen slikte hij nu echter alles in. Het optimisme van de multiculturele ideologie moet in stand blijven en de VVD wilde niet nog eens een minister verliezen.

Iedereen die opgelucht adem had gehaald toen Stef Blok onverbloemd de waarheid had gesproken, staat nu weer in de kou van de multiculturele ideologie die niet toestaat dat ongemakkelijke feiten het debat gaan overheersen. Wie zich nog verbaast dat door de schrijvende en pratende media de feiten worden toegedekt, dient te beseffen dat ze niets anders doen dan de dominante politieke lijn volgen en in feite handlangers of aanhangers van een dominante politieke ideologie zijn. De schijn moet worden opgehouden om erger te voorkomen. De multiculturele Keizer maakt dagelijks zijn wandeling en is in staat om Stef Blok diep te laten buigen als hij roept dat de Keizer geen kleren aan heeft. De mensen die dat ook zien worden eveneens monddood gemaakt omdat ze xenofoob, racistisch en islamofoob zijn. Op de man spelen is een geaccepteerde gewoonte geworden in het multiculturele debat.

Wilders verweet Blok geen ruggengraat te hebben. In feite had hij dat een groot deel van de leden van de Tweede Kamer kunnen verwijten. Hoeveel daarvan zullen zich informeel op ongeveer dezelfde wijze als Blok hebben uitgelaten terwijl ze als politicus zich aan de voorgeschreven teksten houden?

De motie van wantrouwen tegen Blok haalde het niet. Het was verbazend dat die voluit door de PvdA en SP gesteund werd. De PvdA wil zijn oorspronkelijke aanhang terug winnen, maar blijft met meel in de mond praten als het om de multiculturele samenleving gaat. Dat is een spagaat die niet veel vertrouwen wekt. De SP is kritischer geworden op de multiculturele samenleving, maar kiest als het er op aan komt voor de bedrieglijke ideologie van de multiculturele samenleving. Angst om als racistisch te worden weggezet, zal daarbij een rol spelen. Angst aanjagen is een wapen van de multiculturele ideologie die velen dwingt om de mond te houden terwijl er alle reden is om hard op te zeggen wat er aan de hand is.

Het is niet toevallig dat het UWV soft is op het misbruik van sociale voorzieningen. Honderdduizenden allochtonen maken op allerlei manieren misbruik van uitkeringen en toeslagen. Er moet voorkomen worden dat daar grote verontwaardiging over ontstaat die een tegenslag betekent voor het multiculturele ideaal. Allochtonen komen overwegend uit landen met een tribale cultuur waarin de overheid alleen geaccepteerd wordt voor zover men daar profijt van heeft. Leugen en bedrog zijn normaal om dat te bereiken. De frauderende Polen werden wel geëxposeerd. De verontwaardigde Poolse ambassadeur had beter kunnen zeggen dat Nederland een relatief klein probleem gebruikte om een veel groter probleem te verbergen. Bijvoorbeeld het probleem van veel allochtone jongeren die onderling een cultuurtje in stand houden waarin een uitkering er is om de vaste lasten te dekken en de zwarte bijverdiensten noodzakelijk zijn om lol (drugs, drank en gokken) in het leven te kunnen hebben. Of neem de fraude met huursubsidie. Ook die is verhoudingsgewijs groot onder allochtonen. Een van de trucs is bijvoorbeeld om wel een islamitisch huwelijk te sluiten maar geen burgerlijk huwelijk. Een van de partners blijft dan op papier ergens anders wonen terwijl de andere partner de huursubsidie int.

De islam is de grootste belanghebbende bij de ideologie van de multiculturele samenleving. Honderden islamisten zijn dagelijks op weg naar afspraken met wethouders en burgemeesters, met politiecommandanten, met lokale en landelijke politici, met schoolhoofden en wijkagenten. Ze zitten in commissies en adviesraden en een enkeling (Marcouch) wordt zelf burgemeester. Allochtone columnisten en publicisten nemen Nederland voortdurend de maat. Allochtone criminelen moeten ‘Nederlanders’ worden genoemd en deviant gedrag van allochtonen is volgens hen uitsluitend aan het verkeerde Nederlandse beleid te danken. Ze pushen hun eigen beleid.

Uiteindelijk bukt Blok voor de islamisten, de columnisten en publicisten die zich eensgezind tegen zijn uitspraken keerden. ‘Religie wint het altijd van politiek’. Het is de slotconclusie van Shadi Hamid die in zijn boek ‘Temptations of Power’ de strijd beschrijft tussen islamisten die de sharia willen invoeren en overheden in landen als Egypte en Jordanië. Omdat de islamisten met propaganda en misleiding altijd een groot deel van de bevolking op de been weten te brengen, voelen overheden zich gedwongen om met repressie hun macht te beperken.  Nederland kent geen vergelijkbare strijd, maar zou zich moeten verzetten tegen de groei  van een islamitische en politieke parallelle samenleving waarin integratie als een verraad aan de islamitische religie wordt beschouwd. De islam kan immers haar taak, de wereld aan de voeten van Allah leggen,  niet volbrengen als haar aanhangers echt zouden integreren.





Geen opmerkingen: