In het racismedebat telt de werkelijkheid nauwelijks meer mee

                                                                       

"Racisme' zit Nederlanders tussen de oren

                   

De titel van dit dagblog is ontleend aan de column van Elma Drayer in de Volkskrant van vandaag. Elma Drayer is net als Celat Altuntas een vertegenwoordiger van wat ik het ‘nieuwe realisme’ ben gaan noemen. Als ik terugkijk naar de afgelopen week doet de Volkskrant het niet zo erg slecht. Ze doet het in ieder geval veel beter dan de NRC waar oud-journalist Henk Blanken gisteren mocht betogen dat we ons aan moeten passen aan de nieuwe werkelijkheid.

U heeft het goed gezien. Hierboven maakte ik een onderscheid tussen het ‘nieuwe realisme’ en de ‘nieuwe werkelijkheid’. Je zou kunnen zeggen dat het ‘nieuwe realisme’ zich op veel manieren verzet tegen de opgedrongen  situatie waarin het multiculturele ideaal in zijn verpauperde versie de ‘nieuwe werkelijkheid’ wordt genoemd. “Wen er maar aan”, zegt Blanken de vier illustere musketiers van DENK na.

We gaan even een beetje kinderachtig doen. Op de opiniepagina van de NRC (pagina 16) krijgt het artikel van Blanken een vette kop en eveneens vette onderkop. Fotootje erbij (Blanken met zwierige hoed) en in de kolom ernaast drie langwerpige foto’s van respectievelijk Abou Hafs, Nourdeen Wildeman en Salahedinne Benchiki die vorige week  in de NRC uitgebreid mochten grossieren in jij-bakken. Blanken vindt dat Abou Hafs gelijk heeft als deze zegt dat we ons nu maar aan hem moeten aanpassen. De laatste kolom op de pagina bevat twee reacties van lezers die afwijzend reageren op het uitgebreide artikel met de drie moslimactivisten. Ik ga er van uit dat de NRC heel wat lezersreacties op dat artikel heeft gekregen. In de journalistieke reactie en in de opmaak van de pagina, wordt het artikel van Blanken prominent geplaatst en staan de kritische reacties letterlijk in de marge.

De NRC heeft het ‘nieuwe realisme’ nog lang niet geaccepteerd en lijkt te prediken dat we het verpauperde multiculturele ideaal maar kritiekloos moeten accepteren.  Ik hou me hart vast voor de krant van morgen.

Bij Elma Drayer omvat de ‘nieuwe werkelijkheid’, naast het verpauperde multiculturele ideaal, ook het bevooroordeeld van ‘racisme’ beschuldigen door Nederlanders die daar voor doorgeleerd hebben.  In dat verband komt emeritus-hoogleraar antropologie GloriaWekker (UvU) langs die in Vrij Nederland mag beweren dat het koloniaal en racistisch denken bij ons tussen ‘de oren zit’. Ook passeert Edward Said die met zijn ‘orientalisme’ de alfa-wetenschappen en met name de antropologie op vijtig jaar achterstand heeft weten te zetten. “Wat een denkarmoede”, constateert Drayer die (neerlandica) ook wel ergens voor heeft doorgeleerd, maar waarschijnlijk op een universiteit waar gezond  verstand nog in de (ouderwetse) mode was.

Drayer laat zien hoe uitspraken, zoals die van ex-ombudsman Brenninkmeijer, op een selectieve dataverzameling berust en toeval of niet ook goed paste in de lobby van antidiscriminatieclubs voor een ruimhartigere subsidiëring. Er zijn nu eenmaal lobbygroepen die er belang bij hebben de werkelijkheid zo schril mogelijk af te schilderen. Ook universiteiten hebben het belang om onderzoeksgeld aan te trekken en zullen de werkelijkheid ook in alarmerende kleuren schilderen om in aanmerking te komen voor toewijzing van fondsen. Ik vraag me af of de redactie ‘opinie’ van de NRC de verschillende lobby’s ondersteunt via haar richting gevend plaatsingsbeleid.

“In het racismedebat telt de werkelijkheid nauwelijks mee”, zegt Drayer. Maar onderzoek naar die stelling schijnt niet populair te zijn op veel universiteiten. Daar weten ze het allemaal al en wachten alleen nog op onderzoeksgeld om hun gelijk, dat Nederland ‘racistisch’ is, te bevestigen.

Ons voorzichtig afvragen of Gloria Wekker lijdt onder een etnocentrisch vooroordeel, mag natuurlijk ook. Per slot van rekening heeft die andere UVA-hoogleraar Halleh Ghorashi daar ook last van.