Wie de lijst bekijkt van de ondertekenaars van de oproep
ziet een mix van bekende veelplegers (usual suspects). Het zijn de belangenbehartigers van de
multiculturele diversiteit en hun witte helpers. Onder de laatsten Anja
Meulenbelt en Geert Mak die ongezien altijd tekenen als er tegen ‘racisme’ moet
worden geprotesteerd.
Het
is een mager en miezerig lijstje van ondertekenaars. Het is veel
belangrijker om te kijken hoeveel BN’ers hun naam niet hebben verbonden aan deze
oproep. Als er echt iets belangrijks aan de hand was zouden gemakkelijk
minstens zeshonderd handtekeningen gehaald zijn, zelfs in deze vakantietijd. Toch
halen die zestig veelplegers de nodige publiciteit. Het gaat immers om een
brandbaar onderwerp en de toekomst van de samenleving. Heel veel mensen hebben
niet getekend, waaronder Volkskrantcolumnist
Erdal Balci. In reactie op de oproep van de zestig veelplegers plaatste hij
zijn
column honderd jaar later, in 2118. In het kleine groepje dat dan
clandestien les krijgt, wordt gewaarschuwd voor de religie- en cultuurpolitie
en voor obscurantisme.
Bij het einde van de les doet een meisje haar hoofddoek weer op omdat het buiten
zo hoort. Nee Erdal Balci zou de oproep nooit ondertekend hebben. Even heb ik
getwijfeld omdat hij de suggestie leek te wekken dat populisme tot
obscurantisme leidt. Maar aan het einde wordt alles duidelijk. Hij is een
aanhanger van de Verlichting (en waarschijnlijk van Averroës) en vindt dat de
emancipatie van het individu de belangrijkste opgave van een cultuur is. Hij
waarschuwt dat als we niet oppassen de islam over honderd jaar dominant is.
Het is de taak van een cultuur om mensen te emanciperen,
vrijheid te geven en welvaart te spreiden. Waar in een samenleving dat niet in
voldoende mate gebeurt, is er kritiek nodig. Aanhoudende kritiek kan mensen
bewegen om te gaan nadenken. Toen er veel kritiek kwam op de katholieke kerk en
haar paternalisme, kwam de kerk in Nederland met een
eigen pastoraal concilie en sloeg een andere weg in. Ook toen kwam er een
obscurante reactie die veel mensen dwong de kerk te verlaten. De zestig
ondertekenaars van de oproep aan politici zijn tegen kritiek omdat het zou
inspelen op xenofobie en racisme. Daar ligt hun grote vergissing, al zullen ze
niet in staat zijn omdat zelf in te zien. Ze zijn in feite al van de cultuur-
en religiepolitie die Erdal Balci voorziet.
Kritiek moet, zonder kritiek geen verandering. Die kritiek
leeft volop in de samenleving. Die kritiek wegzetten als xenofobie, discriminatie,
racisme en islamofobie zijn niet meer dan verdedigingslinies tegen verandering
van duisternis naar het licht, zou Erdal Balci gezegd kunnen hebben. De oproep
zal ongetwijfeld honderden imams en moslimactivisten aanzetten om
schoolbesturen, burgemeesters, politiecommandanten, politici en postmoderne
wetenschappers duidelijk te maken dat ze grote zorgen hebben en dat er beleid
nodig is om hun zorgen weg te nemen.
Stel je eens voor dat je burgemeester in Nederland bent. Ga
je dan zeggen; “beste imam en beste moslimactivist, er is een probleem met de
islam en jullie zijn de eerst aangewezenen om daar iets aan te doen. Dat gaan
die burgemeester en al die anderen niet zeggen. Omdat er onzekerheid is. Ook al
zijn er inmiddels honderden boeken geschreven die waarschuwen voor de islam, de
angst om van racisme en xenofobie beschuldigd te worden zit diep. Daar spelen
die zestig ondertekenaar van de brief op in. Die burgemeester en al die anderen
hebben duidelijkheid nodig.
Als August
Comte of Spinoza
nog geleefd zouden hebben, zouden ze voorstellen om de islam onder curatele te
stellen en de aanhangers duidelijk te maken wat uit de islamitische leer wel en
niet aanvaardbaar is. Vanwege de heilige godsdienstvrijheid waar de islam zich
op beroept, gebeurt dat niet. Daarom is de opvatting over godsdienstvrijheid
die thans heerst een grote hinderpaal en is het voor de islam een brede weg om
op te rukken. Religies zijn ontworpen om een bepaalde orde in een samenleving
te scheppen met behulp van een onbetwistbare god. Het was mensenwerk, er kwam
geen god aan te pas, en dat moet eindelijk eens duidelijk worden.
Er is een politiek concilie nodig. De belangrijkste vraag
daar is ‘wat moeten we met de islam’. De vergroting van de kloof die de zestig
ondertekenaars zie tussen wij en zij, wordt niet veroorzaakt door de
Nederlandse samenleving. Hij is veroorzaakt door de islam die een onderscheid
tussen wij en zij maakt die in Nederland niet meer gepikt wordt. Als ze niet
bij ‘wij’ willen horen, ‘donderen ze maar op’ zoals tegenwoordig vaak te horen
valt.
De zestig ondertekenaars vertegenwoordigen een slinkende
groep die vindt dat kritiek niet mag en niet noodzakelijk is. Een nog steeds
groeiende groep vindt dat wel en het is dan ook niet verwonderlijk dat politici
waarvan je dat niet in eerste instantie verwacht, dingen roepen die hen
identificeren als behorend tot de groeiende groep van critici. Los van het
migratievraagstuk moeten we het hebben over de islam die integratie tegenwerkt
en veel van haar aanhangers in de obscurante hoek drijft en houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten