Over een Turk die we hard nodig hebben en een Nederlander die mag webblijven

                                                               

Celal Altuntas behoort tot de 'nieuwe realisten'

Ik lees de Volkskrant en de NRC en snoep via Google Nieuws vaak uit het Parool, Trouw en het AD. Ik ben een uitgesproken liefhebber van de papieren krant. Je kunt hem een tijdje wegleggen en weer oppakken.  Ze zijn beter en veelzijdiger dan vaak wordt beweerd. Mijn enige kritiek op Nederlandse kranten is dat ze bij omstreden onderwerpen neutraal en vaak ook politiek correct blijven. Een regelmatige terugkeer van het thema dat Celal Altuntas vandaag in de Volkskrant aansnijdt, mis ik bijvoorbeeld. Daarvoor moet je te rade bij de alternatieve digitale media. Zelfbeschuldigende opinie-artikelen als van Philip Huff in de NRC (Witte man, verander liever je gedrag) van gisteren, zijn helaas veel minder zeldzaam.

“Als je je kinderen naar het huidige Sinterklaasjournaal laat kijken, ben je een racist”.

Zo eindigt ongeveer het artikel van Philip Huff, een Nederlandse schrijver die in Amerika woont. Het is een reactie op een eerder artikel van Rob Woumans die sommige opiniemakers verweet te strijden tegen een zelf geconstrueerde vijand.  Dat Huff in Amerika woont lijkt me in dit geval van belang. Daar is ‘racisme’ een heel wat reëler issue dan dat het in Europa is. Nagenoeg alle oudere Amerikanen hebben de vernederende behandeling van Afro-Amerikanen meegemaakt en zijn getuige geweest van de marsen die Martin Luther King organiseerde en van de gedreven preken die hij hield (I have a dream…). Is het ‘racisme’ blijf ik me afvragen of heeft het meer te maken met het universele verschijnsel dat minderheden worden onderdrukt zoals de Koerden bijvoorbeeld in Iran, Irak en Turkije of de Kopten in Egypte, om maar een paar voorbeelden te noemen.  Philip Huff beoordeelt de Nederlandse situatie vanuit Amerikaans sentiment en vergeet dat Barak Obama het bewijs is dat de Afro-Amerikaanse interpretatie wel wat nuances behoeft. Ondertussen vraag ik me af wat de NRC heeft bewogen om zo’n idioot artikel als van Philip Huff een plaats te geven in de krant. Je kunt de Amerikaanse situatie niet als een matrix over Nederland leggen. Er zijn genoeg  andere geluiden die méér aandacht verdienen, bijvoorbeeld:

“Hoezo hebben moslims/migranten in Nederland geen kans en ruimte om succes te boeken? Er zijn er genoeg die aan de top zitten.”

Het is een citaat uit het artikel (Volkskrant vandaag) van Celal Altuntas, ook al een schrijver, maar heel wat nuchterder dan de verdwaalde Huff.  Het is min of meer een vervolg op zijn recente arikel “Wees geen slachtoffer, maar doe er zelf wat aan” (lezen!)

Daar kreeg hij veel reacties op uit met name minderheidsgroepen. “Je bent een kontlikker van de Hollanders”, is een aardige samenvatting van wat hij uit kringen van allochtonen naar zijn hoofd kreeg. Altuntas buigt niet voor de kritiek en geeft lik op stuk: “De vraag moet zijn: zie je Nederland als veilige haven en zo ja, wat doe je dan om die haven nog veiliger te maken?”.  Zijn verwijt is dat veel migranten wel hier wonen, maar mentaal nog in hun thuisland verblijven met de schotel als navelstreng. Altuntas verwoordt een visie die ook de mijne is en die ik al eens heb samengevat onder het motto: ‘integreren of gediscrimineerd worden’.  Als ik het zeg, komt er een stroom van kritiek van ‘nette’ Nederlandse mensen, Als Altuntas het zegt, komt die stroom uit de hoek van allochtonen. Hij is een verrader in hun ogen. Maar het enige wat ze hem kunnen verwijten is dat hij hun verhalen doorprikt.

Graag méér ‘Altuntas’ in de kranten. Hij is een uitstekende vertolker van het 'nieuwe realisme'.
Je suis Altuntas!