 |
| Schuldig aan etnocentrisch interpreteren |
De politie deugt niet. Dat vindt vandaag mevrouw Harriet
Duurvoort in haar wekelijkse column in de Volkskrant. Haar meningen blinken uit
in voorspelbaarheid. Vorige week nam ze het op voor mevrouw Simons. Haar visies
blinken uit in etnocentrisch denken en zijn voorspelbaar.
Van de Volkskrant snap ik soms weinig. Dat tweederde van deNederlandse bevolking geen probleem ziet in etnisch profileren heb ik vandaag
in de krant niet kunnen vinden. Dat het vandaag 6 juni is en dus een
herdenkingsdatum van D-day, een toch niet onbelangrijk feit in de Europese
geschiedenis, zit verstopt in een bijdrage op afdeling Opinie & Debat. Wel tig (9!) pagina’s om het
verscheiden van Muhammad Ali te memoreren. De voorpagina opent er mee en ook
Grunberg is in zijn ‘voetnoot’ van mening dat hij er niet omheen kan. Wat zegt
dat over een krant. Dat die gemaakt wordt door plus-veertigers voor
plus-vijftigers?
Vandaag begint ook de Ramadan, de plicht voor moslims om de
zelfbeheersing te trainen en gedachten en daden aan de armen te wijden. Op een
eerder dagblog over ramadan heb ik inmiddels een mooi vervolg. Ik ontmoette een moslimstelletje
dat met dedain over de ramadantraditie sprak. Ze vonden beiden dat de
traditionele manier van ramadan vieren niet te combineren valt met het werk in
Nederland. Na drie dagen voel je je gammel en dan moet je er nog
zevenentwintig. Het is een uitputtingsslag. Ze hadden er wat op gevonden. Ze
leven de dertig ramadandagen zuinig en sober. Het geld wat ze zo over houden,
schenken ze aan een arm gezin. Petje af!, want ze moeten het ook nog opnemen
tegen de sociale dwang in hun omgeving.
Maar dan die mevrouw
Harriet Duurvoort. Eigenlijk een nogal idiote column. Ze begint met de
constatering dat het een mazzeltje is om vrouw te zijn want dan heb je
eigenlijk geen last van ‘etnisch profileren’. Eigenlijk heeft ze het dus over ‘half
etnisch profileren’. Daar kan wiskundig nog het nodige van worden afgetrokken.
Het betreft met name jonge mannen. Dus neem ik de vrijheid om de volgende stap
te nemen en te spreken over ‘kwart etnisch profileren’. Als ik dan nog een dure
auto in het geding breng, blijft er ook van dat kwart nog nauwelijks iets over.
Maar de politie heeft nog een lange weg te gaan, constateert Duurvoort.
Duurvoort bracht mij op de gedachte van een ander fenomeen: ‘etnocentrisch interpreteren’. Dat
schoot me te binnen toen ik pas iemand sprak die in dat ‘kwart-profiel’ valt. “Als
ik mijn kameraden moet geloven, moet Nederland een minstens een miljoen agenten
tellen”, was zijn verhaal. “Ongelooflijk zo vaak als ze zijn aangehouden”.
Eigenlijk is dat geen ‘etnisch interpreteren’, maar ‘etnocentrisch aandikken’.
Politie-agenten zijn mensen. Maar ongeveer eenderde van de
Nederlandse bevolking, en Duurvoort hoort daarbij, vindt dat ze bovenmenselijk dienen te zijn.
Wat ik mis zijn de verhalen over de vaak bovenmenselijk moeilijke taak van onze
dienders. Als er één groep met hun poten in de modder van de multiculturele
samenleving staan, zijn zij het wel. Ze worden nogal eens gepest, gesard en uitgedaagd
door lichtgetintiërs. Daarbij tonen ze de nodige zelfbeheersing alsof ze al jaren ramandan-training achter de rug hebben. Maar het lijkt
een taboe om het over zulke dingen te hebben te hebben. In de etnocentrische interpretatie zijn
het racistische hufters. Daar mogen we het dan weer wel over hebben.
Politie-agenten zijn mensen met een hondsmoeilijke taak. Als
we niet accepteren dat ook daar af en toe fouten worden gemaakt, stellen we aan
hen eisen die zo goed als niemand aan
zichzelf zou stellen. Op mevrouw Duurvoort plus éénderde van de Nederlandsebevolking na dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten