De Partij van de Arbeid wordt nogal eens smalend de Partij
van de Allochtonen genoemd. De partij was in het verleden de kampioen van de
multiculturele samenleving en dat was zichtbaar in de aanhang onder de kiezers en
de bemensing van de fractie. Nieuwkomers stemmen tribaal en volgen de adviezen
die hun eigen organisaties en instellingen ze geven. Dat wordt nu een probleem.
Denk zal alles op alles zetten om die stemmen binnen te halen en de overwegend
conservatieve organisaties en instellingen van vooral islamitische huize zullen
de partij waarschijnlijk sterk willen maken.
Met het binnenhalen van Sylvana Simons krijgt het profiel
van DENK een duidelijkere contour. Ze richt zich op de achterblijvers, die
ontevreden als ze zijn over hun situatie, alles behalve zichzelf of degenen die
ze binnen de eigen religie en of etnische groep willen opsluiten de schuld
willen geven. De Nederlander en de Nederlandse samenleving hebben het gedaan.
Simons heeft al naam gemaakt als ‘zwartepiethater’ en als ijveraar
om Nederland te laten betalen voor haar slavernijverleden. Op zich geen gek
idee. We betalen iedere ontevredene uit haar etnische groep een flink bedrag om
ze de kans te geven om zich in Liberia te vestigen en daar een nieuw leven te
beginnen. Iets dergelijks kunnen we ook doen met de ontevreden Turken en
Marokkanen al zullen die liever voor hun thuisland dan voor Liberia kiezen.
De strategie van DENK is om de ontevredenen en
achterblijvers een stem te geven. Ze noemen dat ‘verbinden’, wat ze als hun
missie beschrijven. We zullen de taal van DENK moeten leren begrijpen, want er
wordt nogal verhullend gesproken door die partij. Uitgaande van de tekst van
het manifest van de partij betekent ‘verbinden’ bijvoorbeeld dat integratie
geen nastrevenswaardig doel meer is. In plaats daarvan moeten Nederlanders
leren om anders-culturelen te accepteren in hun anders-zijn.
Eigenlijk zijn we dan bij de islam-agenda. Thuislanden,
islam en haar instellingen en organisaties spannen zich in om moslims sterk bij
de islam-agenda te betrekken. DENK steun die strategie. De partij zal zich dan
ook gaan inspannen om de wereld aan moslims aan te passen in plaats van
andersom. Bijvoorbeeld zo. Tot nu toe is dat een haalbare agenda. Nederland is verdeeld en
politici spreken zich niet duidelijk uit. Misschien gaat dat veranderen als
conservatieve moslims hun eigen partij hebben en de bestaande partijen niet
meer bevreesd hoeven te zijn om het tegen de haren in te strijken.
Het tweede deel van de strategie van DENK is de
slachtofferstrategie. Ze zal haar aanhang voorzien van een repertoire waarin al
hun leed voortkomt uit het gebrek aan acceptatie en discriminatie. Het credo
van DENK is: ‘Jullie hebben het rot omdat Nederlanders vervelende rotzakken
zijn die jullie niets gunnen’. Dat is geen verbindende strategie, maar een
polariserende. Oorzaak en gevolg worden daarin omgedraaid. De
sociaal-economische achterstand onder migranten is groot. De oorzaak daarvan is
niet te wijten aan discriminatie, maar volledig aan het vasthouden aan de eigencultuur die nu eenmaal niet samengaat met de Nederlandse. Özcan Akyol die
gisterenavond tegelijkertijd met het DENK-viertal aan tafel zat verwonderde
zich waarom zelfs zijn ontwikkelde vrienden nog thuis Turks bleven praten en
aan hun schotelnavelstreng met Turkije verbonden wilden blijven. Als hun kind
naar groep 3 voor het eerst naar school gaat, spreekt het nog geen woord
Nederlands, stelde hij.
Integratie wordt de sociale oorlog voor het komende
decennium. DENK heeft zich ingegraven om integratie tegen te gaan. Het is dan
ook de vraag hoe snel Sylvana Simons een burnout krijgt, want ze zal haar
pruiken wel niet voor een hoofddoekje willen verwisselen. Misschien wil de PvdA
haar straks wel als speler aankopen voor het sociaal-democratische team dat na de
verkiezingen versterking zal behoeven. Volgens insiders doet Sylvana Simons
alles voor geld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten