Voor duidelijkheid in het islamdebat moet je niet bij de bange media zijn

                                                                        

De media zijn te bang om een standpunt in te nemen

Bladerend door de kranten op zoek naar onderwerpen voor mijn dagboek, overviel me de gedachte dat de kranten van vandaag een bijna perfect beeld laten zien van de tegenstrijdige ideeën die leven als het gaat over islam, integratie van migranten, vluchtelingencrisis en de vrijheid van meningsuiting.

Dagelijks bieden de kranten veel islam-gerelateerd nieuws. De meningsvorming over dat nieuws lijkt vaak op een spelletje ‘pingpong’. Wat de een serveert, slaat de ander weer keihard terug. De stand lijkt gelijk op te gaan maar de kritische blik op islam gerelateerd nieuws, lijkt het moeilijk te hebben.

Kranten kiezen niet en laten van beide kanten wat zien. Het is alsof ze ademloos wachten tot er een duidelijke winnaar is die ze kunnen bejubelen. Kranten en andere media dragen zo door angstige mistigheid bij aan het nodeloos laten voortduren van een debat waarin hoognodig helderheid moet komen. Bij andere onderwerpen, bijvoorbeeld 'homo's', ooit een taboe, zijn ze niet bang en kiezen duidelijk stelling.

De ophef rond het opportunistische DENK en het inlijven van Sylvana Simons, heeft heel wat pingpongbatjes in beweging gebracht. Hoogleraar voor Diversiteit en Integratie (let op de volgorde) bij de UvA, Halleh Ghorashi, slaat het balletje keihard terug in de Volkskrant met de boodschap: “Nederlanders kunnen niet langer ontkennen dat ze racistisch zijn”. Ze steunt DENK subtiel en draagt zo bij aan de oplopende polarisatie. Dat vraagt zo langzamerhand om een duidelijk en helder beleid als oplossing.

Die moet komen van politici. Het sparen van de kool en de geit is daar nog bon ton, al komt daar met de verkiezingen in zicht wat verandering in. In de Telegraaf pleit fractievoorzitter van de VVD, Halbe Zeilstra voor een quotum van maximaal 15000 toe te laten vluchtelingen. Het getal lijkt me arbitraal, maar het is nog altijd een flink dorp per jaar. De bijdrage van Zeilstra is eigenlijk een losse flodder zolang die niet is ingebed in een breder beleid rond integratie en islam. Minister Asscher (PvdA) laat in de Volkskrant weten dat hij niet naar ‘tokkies’ luistert. Lijkt me nogal dom omdat hij niet schijnt te begrijpen dat ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is en de wrange vruchten van de multiculturele samenleving vooral deze groep raken. De christelijke partijen zijn stiller. Het is ze nog altijd niet gelukt om een onderscheid te maken tussen religies die de godsdienstvrede steunen en de islam die dat niet doet. Christelijke partijen zijn bang voor een discussie over de vrijheid van godsdienst omdat hun eigen faciliteiten en privileges (onderwijs) in het gedrag komen.

De ‘Denker des Vaderlands’, hoogleraar filosofie Marli Huijer, gaat in ‘Vonk’ de bijlage van de Volkskrant in gesprek met een aantal van haar critici die zich gestoord hebben aan haar Vluchtelingenmanifest. Ze zal wat mij betreft nog heel wat stappen in haar denkontwikkeling moeten maken, maar de critici hebben haar in ieder geval op een gedachte gebracht: “Ik zie nu dat ik veel duidelijker moet maken wat de morele verantwoordelijkheid voor vluchtelingen betekent voor het voortbestaan van de samenleving”. Mooi begin, maar ze vervolgt: “Die impact is veel minder groot dan vaak wordt gedacht”. Daar ga ik eens een absoluut niet-filosofisch woord voor gebruiken: ‘Gelul’. Uit eigen ervaring weet ik dat er onder de vluchtelingen heel wat orthodoxe en fundamentalistische moslims bevinden die pas uit de kast komen zodra ze een verblijfstatus hebben gekregen. Het gaat niet om bizar grote aantallen, maar ze mogen wel worden opgeteld bij de orthodoxen en fundamentalisten van Turkse en Marokkaanse huize die niet als vluchteling zijn gekomen.

Huijer komt tot conclusies door naar een deel van het plaatje te kijken in plaats van naar het hele plaatje. Haar bijdrage aan de discussie als al net zo verwarrend als die van Hoogleraar Halleh Ghorashi die graag mist optrekt over de islam en moslims en Nederlanders racisten noemt.

Het wordt tijd dat politici helderheid scheppen en dit soort bijgeluiden naar de achtergrond dringen.