De website ‘Verenoflood’ publiceerde een van mijn blogs: http://verenoflood.nu/tot-verrassing-lezen-ook-moslims-blog/
Het is er een uit een lange reeks waarin ik de islam op zo
goed mogelijke gronden bekritiseer. Ik merkte tot mijn verbazing dat die blogs
ook door mijn moslimse vrienden en kennissen redelijk goed worden gelezen en
enkele keren zelfs ‘geliket’. Een vriend vertelde me dat hij de meeste
blogs kon onderschrijven. Hij zag echter af van ‘liken’ omdat het niet goed zou
vallen in zijn meer behoudende islamitische omgeving.
In de commentaren op
mijn blog (en ik ontving ook enkele e-mails) overheerste de opvatting dat
moslims samenvallen met het beeld dat men van de islam heeft. Dat beeld over de orthodoxe islam klopt eigenlijk wel. Veel mensen die wat meer van de islam weten doorzien
wel dat het beeld dat door islamwoordvoerders wordt uitgedragen als regel niet
klopt met de leerstellige opvattingen van de islam. Om de islam in Europa
acceptabel te maken wordt door hen veel gelogen over de ware aard van de islam.
Ook daarover schreef ik in blogs, bijvoorbeeld deze: http://peterdagboek.blogspot.com/2016/11/onweerlegbaar-bewezen-imams-liegen-er.html
De koran schrijf voor dat je met andersgelovigen geen vriendschap
mag sluiten. Dat werd een probleem toen tussen mij en een moslim zich een
vriendschap begon te ontwikkelen. Ik weet niet of hij uit gewetensnood een imam
geraadpleegd heeft. Zijn onverwachte boodschap op een keer was dat we geen
vrienden konden blijven als ik de islam ter discussie bleef stellen. Daarmee
eindigde de ontluikende vriendschap. Met degenen die als vrienden en kennissen
zijn overgebleven kan ik over religie discussiëren. We zijn het niet altijd
eens, maar vaak wel. Onder moslims bestaat er ook kritiek op de wijze waarop de
islam zich manifesteert. In eigen kring kunnen ze dat meestal niet uiten. In de
gesprekken valt de naam van Rumi (1207-1273) nogal eens. Een vluchteling die
uiteindelijk in het huidige Turkije belandde en bekend werd als soefi-dichter
die een humane versie van de islam propageerde. Hij is niet de enige die
voorstander was van een humane interpretatie van de islam. Avicenna en Averroës
zijn daar ook goede voorbeelden van, maar beiden werden vervolgd, verbannen en
hun boeken moesten worden verbrand. Ondanks de officiële afwijzing van hun
opvattingen vormen ze voor een deel van de moslims een belangrijk voorbeeld.
Vrijzinnigheid wordt tot op de dag van vandaag niet beloond
binnen de islam. De eenheid van de leer is heilig. Afwijking wordt gezien als
een vorm van wanorde en het veroorzaken van wanorde verdient volgens de koran
de doodstraf. Vrijzinnige moslimdenkers zijn nauwelijks te vinden in
islamitische landen. Als regel zijn ze gevlucht naar Amerika of Europa en een
enkeling laat uitgebreid van zich horen.
Kun je in Nederland als vrijzinnig moslim leven? Het kan, er zijn er aardig wat van, maar ze zijn
nauwelijks zichtbaar. Volgens de islamitische leer is een vrijdenkende moslim
geen moslim meer, het is een afvallige die de doodstraf verdient. Die doodstraf
wordt niet vaak meer uitgevoerd in islamitische landen, maar het komt nog regelmatig
voor. Moslims in Europa of Amerika hoeven daar geen vrees voor te hebben. Als
ze zich echter als vrijzinnige uiten, wacht onherroepelijk uitsluiting. In de
koran worden kinderen opgeroepen hun ouders te mijden als die niet volgens de
leer denken en leven. De meeste vrijzinnige moslims geven er de voorkeur aan om
in sociaal opzicht tot hun etnische gemeenschap te blijven behoren en houden de
schijn op.
De in moslimgemeenschappen heersende sociale controle is
nagenoeg onverbiddelijk. Wie waarneembaar afwijkt, bijvoorbeeld met de ramadan,
verliest zijn reputatie als betrouwbare moslim. Wie betwijfelt of er
vrijzinnige moslims zijn, heeft enig recht van spreken. Hierboven heb ik verklaard
waarom ze nauwelijks zichtbaar zijn. Ze zijn er echter en ik heb ze zowel
aangetroffen onder diepgelovigen als onder nauwelijks gelovigen.
Er zijn twee schuldigen voor het feit dat vrijzinnige
moslims niet of nauwelijks uit de kast komen. Dat zijn op de eerste plaats de
partijmoslims, waaronder veel imams. Ze zijn vaak meer partijdig dan gelovig. De
islam wordt door hen onder alle omstandigheden verdedigd, het belang van de
islam en de belangen van moslims staan bij hen voorop. Ze zijn partijdig en
staan niet open voor kritiek. Ze houden de moslims bijeen omdat het een belang
van de islam is. De ‘partijdigen’ behoren ook tot de bestuursfluisteraars die
de belangen van de islam en moslims bepleiten bij de lokale en landelijke
overheid en bij alle instituties waarmee moslims te maken hebben.
De landelijke overheid is de tweede schuldige. De
vrijzinnige moslims zijn bij de overheid niet in beeld. De overheid accepteert
de als regel orthodoxe islam en houdt daarmee de onderdrukking van vrijzinnige
moslims in stand. Binnen de islam bestaat er geen vrijheid van godsdienst voor
de vrijzinnigen. De overheid laat dat zo alsof het niet anders kan. Het is de
hoogste tijd dat Aboutaleb iets aardigs
gaat zeggen over vrijzinnige moslims. Bijvoorbeeld dat ze tot de toekomst van
Nederland horen. Maar ik vrees dat we nog lang kunnen wachten. Ook Aboutaleb
moet balanceren tussen acceptatie in eigen kring en zijn Nederlanderschap. Hij
is echter de eerst aangewezene om te vertellen dat partijmoslims kunnen
oprotten. Van Marcouch is dat, als de echte partijmoslim die hij is, niet te verwachten. Die had nooit burgemeester mogen worden.
Ik sluit af met een mopje dat ik als vraag kreeg voorgelegd
van een jongere uit Teheran die hier op familiebezoek was. Zijn vraag was: “In
welk islamitisch land wonen er geen moslims?” Ik wist het antwoord meteen: “Iran”,
het land dat veel vrijzinnige moslims kent die de orthodoxe en in hun ogen Arabische
islam meer dan zat zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten