Dit blog is geschreven uit boosheid. Voor een deel van de ongeveer zestigduizend
Syriërs in Nederland breekt over een aantal maanden de vraag aan of de
tijdelijke verblijfsvergunning na vijf jaar moet worden omgezet in een
permanent verblijfsvergunning. Het nieuws- en opinieprogramma ‘Één Vandaag’ is
zich gaan inzetten voor een permanente verblijfsvergunning. Ze wijdde daar een
heel programma aan waaraan werd aangetoond dat nul procent van de Syriërs terug
wil. De bevindingen werden onderstreept door enkele emotionele getuigenissen
van Syriërs die moord, verkrachting en gevangenis verwachten als ze terug
moeten.
Op 11 maart 2019 werd het onderwerp herhaald, met name met
de emotionele getuigenissen, en mocht Wilders daar commentaar opgeven. Ze
moeten hoe dan ook terug was zijn stelling en hij verwees onder meer naar het
door de VN erkende aantal van enkele honderdduizenden Syriërs die inmiddels
terug zijn gegaan. Door de presentatrice Jojanneke van den Berge werd hij heftig tegengesproken en min
of meer verweten geen hart te hebben.
Bij zulke uitzendingen word ik altijd heel wantrouwig. Zou ‘Een
Vandaag’ zo maar uit zichzelf hebben besloten om uitzendingen aan dit onderwerp
te wijden of zijn er lobbygroepen die haar daartoe hebben aangezet? Ik vermoed
dat het laatste het geval is. Syriërs hebben ongetwijfeld her en der hun
bezorgdheid geuit voor een mogelijk intrekken van de tijdelijke
verblijfsvergunning. In de uitzending van 11 maart bracht een oudere
vluchtelinge het als volgt onder woorden. ‘Wie mij terugzend, zal medeschuldig
zijn aan mijn dood’.
De komende maanden zal het onderwerp vaker terugkeren in
nieuws- en praatprogramma’s. Die zullen de bevolking en overheid met emotionele
overredingskracht pleiten voor permanente verblijfsvergunningen, zodat de
Syriërs hier kunnen blijven. Politici doen er goed aan om zich daartegen alvast
te bewapenen.
Het leven voor terugkeerders naar Syrië zal over het
algemeen zwaar zijn. Daar hoeft niemand aan te twijfelen. Met het oog daarop is
het voor Syriërs zwaar hun comfortabel leven in het goed georganiseerde
Nederland op te geven. Ook dat snapt iedereen. Maar het moet en het kan. Van de
grote stad Damascus is bijvoorbeeld maar zo’n tien procent aangetast. Het
omvangrijke platteland van Syrië is nauwelijks aangetast. Syrië zelf vraagt ook
om terugkeer.
In de wereld leven onnoemlijk veel mensen in sociale en
economische omstandigheden waarmee we beslist niet willen ruilen. Half Afrika
bijvoorbeeld, half het Midden-Oosten ook. Dat betekent echter niet dat ze hier
welkom zijn. De Syriërs waren dat ook niet helemaal. Maar ze kwamen. Opvallend
was dat de keuze voor hun land van vestiging niet de minder bedeelde Europese landen
betrof. Ze zochten de landen met de beste voorzieningen uit. Dat konden ze ook
omdat ze voldoende geld en relaties hadden om hier terecht te kunnen komen.
Miljoenen van hun landgenoten zitten in vluchtelingenkampen waar ieder comfort
ontbreekt. Dat zijn de vluchtelingen die onvoldoende middelen en relaties
hadden.
Syriërs moeten om principiële redenen worden teruggestuurd.
Barre omstandigheden in hun land van herkomst vormen geen reden om ze een
permanente verblijfsvergunning te geven. Er leven nog zo’n tien miljoen mensen
in Syrië. Die hebben ook te maken met barre omstandigheden en redden het. Er
leven een paar miljoen in vluchtelingenkampen en die redden het ook Een mens
kan veel aan als hij dat wil.
Het terugsturen dient ook een signaal te zijn. We zijn niet
gesteld op vluchtelingen die hier comfort zoeken, niet uit Syrië en niet van
elders. Asiel moet weer bestemd worden voor degenen die het echt nodig hebben
en waarvoor er geen andere mogelijkheden bestaan.
De komende maanden zullen de grondwet, de barmhartigheid,
het vluchtelingenverdrag, de mensenrechten en de zieligheid van Syrische
vluchtelingen weer uit de kast worden gehaald om ze met de hulp van de media
weer in aanmerking te laten komen voor een permanente verblijfsvergunning. De mooiste meisjes en
parmantige goed Nederlands sprekende jongetjes zullen in programma’s langskomen
om te vertellen dat ze hier wel en daar geen leven hebben en bovendien al zijn
geworteld. Als permanente vergunningen worden afgewezen zullen de Syriërs
massaal in bezwaar gaan en hun verblijf hier zo lang mogelijk proberen te
rekken dat terugkeer niet meer mogelijk is vanwege al die gewortelde kinderen.
Ze weten dat het werkt. Er is met behulp van de media immers een kinderpardon
uit voortgekomen dat automatisch ook de ouders hier een verblijfsvergunning
geeft. In feite geven deze Syriërs vanuit hun comfortabele positie een tergend teken
(wij zitten goed) aan al degenen die zich inmiddels inzetten voor de
wederopbouw.
Eigenlijk zou er een Europese aanpak moeten komen voor het
probleem. Duitsland, België, de Scandinavische landen en Nederland herbergen
allemaal veel Syrische vluchtelingen. Europa zou met Syrië moeten overeenkomen
dat ze veilig kunnen terugkeren en recht hebben op hulp. En dat is ook nog eens
een hulp aan de wederopbouw van Syrië.
Stuur ze terug!
2 opmerkingen:
Het is beter om in hun eigen omgeving weer aan hun toekomst te werken.. Ze geven aan dat de familie verdeeld is en dat ze ontworteld zijn.Nu kunnen ze hun land opbouwen en weer samen zijn.Dat lijkt me constructiever dan hier zitten treuren over wat ze daar verloren zijn.
Dat vind ik ook, waar die huilende Syriers mee zaten was geen contact meet hebben met hun familie leden dus wat let ze om dit te herstellen? Terug, elkaar opzoeken en werken aan de toekomst van hun kinderen in eigen nest. Op langere duur is dit het beste oplossing voor hun en voor ons. Niet janken maar doen!
Een reactie posten