De
polarisatie in Nederland gaat ook over het gebruik van woorden. Het
NOS-journaal benoemde de moordenaar van Las Vegas als een ‘witte man’. Het
bracht de poppen aan het dansen en menig bekende Nederlander noemde het
racistisch woordgebruik.
De Volkskrant
sprak in de persoon van Haro Kraak met Marcel Gelauff als hoofdredacteur
van het Nos-nieuws. Na aanvankelijke verontschuldigingen, het was haastwerk
en het gebruik van de juiste woorden is een complexe aangelegenheid, gaf hij
uiteindelijk toe dat het een bewuste keuze was.
Als voorbeeld noemt hij de keuze voor
'wit' in plaats van 'blank'. 'Ons bereikten de afgelopen jaren geluiden dat
blank de associatie oproept met rein, waardoor zwart direct onrein zou zijn.
Wit is een neutralere term en daarom kiezen we daarvoor.'
Het is in
ieder geval een pluspunt dat Gelauff met minder meel in de mond spreekt dan de
gemiddelde VVD-minister. Wat hij echter hier zegt is verbijsterend.
NOS wil de
term 'blank' niet meer gebruiken omdat bij de NOS geluiden zijn binnengekomen dat
de term omstreden is omdat hij zou verwijzen naar ‘rein’ en dat zou inhouden
dat iedereen die niet blank is automatisch ‘onrein’ zou zijn. Het
verbijsterende zit hem echter in het feit dat in de Nederlandse cultuur juist ‘wit’
wordt geassocieerd met rein, onschuldig en schoon. ‘Wit’ is in feite dus ook als
een schuldige term te zien.
De onzinnige
redenering van Gelauff is echter minder onzinnig dan het op het eerste gezicht
lijkt. Het zijn de minderheidsgroepen die een voorkeur hebben voor de
aanduiding ‘wit’ boven die van blank. De laatste is ingeburgerd, ‘wit’ is dan
ook als een provocatie en beschuldiging bedoeld. De NOS kiest voor de overgevoeligheid
van minderheidsgroepen en gaat daarmee naast ze staan. De NOS schoffeert
daarmee de grootste groep die nog naar het journaal kijkt, de oudere
autochtoon.
Het niet zo
onschuldige voorbeeld van hoe het NOS-journaal het nieuws duidt, staat niet op
zichzelf. Was het racistisch, zoals sommige reageerders beweren? Die term moet
met voorzichtigheid worden gebruikt. Maar het valt niet te ontkennen dat de
blanke bij minderheden een verachtelijk fenomeen is als hij niet aan hun kant
staat.
De NOS gaat
met haar keuze aan de kant van minderheden staan. Ze had ook kunnen zeggen: ‘stop
nou eens met dat overgevoelig reageren. Blank is ingeburgerd en als je dat niet
bevalt, moet je maar niet kijken. Dat heeft de NOS niet gedaan. In plaats
daarvan werkt ze op een ondoordachte wijze mee aan de polarisatie. De NOS staat
daarin niet alleen. Bij alle mainstream media is de worsteling met woorden en
zienswijzen terug te vinden. Daarin volgen ze niet de opvatting van de
gemiddelde Nederlander die voor integratie kiest. In plaats daarvan lijken ze
te kiezen voor de missionaire taak om de diversiteit, een nieuw woord voor
multiculturaliteit, aan de man te brengen.
Ze hadden ook voor integratie kunnen
kiezen!
1 opmerking:
Blanke mensen zijn niet wit. Ze zijn blank, of blank/roze of een andere vage blankachtige kleur. Afrikaanse mensen zijn niet zwart maar bruin in allerlei schakeringen, heel zelden slechts iets van een zwarte gloed, zo ver ik heb kunnen zien tenminste.
Blanke mensen kan je dus gerust blank noemen ook al zijn er variaties. Afrikaanse mensen (ook zuid oost Aziatische en van Papoea Guinea enz.) zou je niet zwart moeten noemen. Dit lijkt mij logisch maar dit gaat niet over logica of rede maar over een emotie. Zelf spreken velen van hen vol trots over black power, black lives matter, proud to be black enz.
Hoewel blanken al gauw het woord zwart gebruiken bij iemand met een kleurtje. Kan het toch zijn dat door bruine mensen het woord ‘black’ of ‘zwart’ gekozen of overgenomen is vanuit het motief van strijd. Wrok, haat, opstand, strijdlust tegen echt of vermeend onrecht. Daarbij past het dan om ‘wit’ te betitelen als racistisch ---- zou je zeggen. Maar het is allemaal niet logisch maar emotioneel. Wie kwaad is moet zijn lading kwijt. Dus als blanken zich blank noemen moet dat bestreden worden. Er wordt een put down, een vernedering gevoeld als blanken zichzelf zo noemen. Maar zoals ik al zei, het is m.i. een emotionele zaak. Het gevoel van vernedering zou net zo gemakkelijk gevoeld kunnen worden als wij blanken onszelf als het witte ras zouden beschrijven.
Zowel blank als wit kan zuiver en rein betekenen. We komen er wel uit hoor; wij zijn het kleurloze ras. We liggen toch niet voor niks bij te kleuren op het strand?
Persoonlijk vind ik zwart een hele diepe en positieve kleur. Vier jaar geleden schreef ik een stukje over ‘zwart’ binnen de zwarte piet discussie. Hier is de link: http://eerstehemel.blogspot.it/2013/10/zwart.html en begin dat te lezen bij het kopje ‘Du Dunkelheit aus wir ich stamme’.
Een reactie posten